İletişimin başlıca altı öğesi bulunmaktadır.
1. Gönderici (kaynak kişi)
2. Alıcı (okur, dinleyici)
3. İleti (mesaj)
4. Kanal (araç)
5. Bağlam (ortam)
6. Dönüt (geri bildirim)
1. Gönderici (kaynak kişi): İletişimin öğeleri arasında en önemli olanıdır. İletiyi hazırlayan gönderen kişidir. Çünkü gönderici olmadan iletişim olmaz. Gönderici "ben" veya "biz" ile karşımıza çıkar. Sınıf ortamında ders anlatan öğretmen gönderici rolündedir.
2. Alıcı (okur, dinleyici): Göndericinin hedef kitlesidir. Göndericinin mesajını alıp çözen kişi veya kişilerdir. Sınıf ortamında öğrenci alıcı, dinleyici konumundadır.
3. İleti (mesaj): Kaynak kişinin (gönderici) alıcıya aktardığı duygu ve düşüncelerdir. Sınıf ortamında dersin konusu, asıl anlatılmak istenen duygu veya düşünce iletiyi oluşturur.
4. Kanal (araç): Kanal, iletinin kullandığı araçtır. Ses dalgaları, video, internet, gazete, dergi, kitap, SMS, mail, televizyon, faks, telgraf gibi araçlar iletişimde kanal görevindedir. Sınıf ortamında öğretmenin sesi kanal görevindedir. Yine FATİH projesi kapsamında sınıflarda yer alan akıllı tahtalar kanal görevi görmektedir.
5. Bağlam (ortam): İletişimin gerçekleştiği ortam, mekândır. Sınıflar, miting alanları, konferans salonları birer bağlamdır.
6. Dönüt (geri bildirim): Alıcının iletiyi aldıktan sonra göndericiye verdiği cevaba denir. İletişimde her şey bir dönütü gerçekleştirmek için yapılır. Diğer öğelerde amaç bir sonuç elde etmektir.
Örnek
Mustafa, (arkadaşına mail atarak):
— Akşam bize gelecek misiniz?
Yusuf:
— Evet, geleceğiz. (dönüt)
Ayrıca bakınız
Dilin Alıcıyı Harekete Geçirme İşlevi
Dilin Dil Ötesi (Üst Dil) İşlevi
Dilin Şiirsel (Sanatsal) İşlevi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder