Fransızcadan "argo"dan dilimize yerleşen argo, belirli bir sosyal çevre tarafından oluşturulan günlük kullanılan dilden farklı söz ve deyişleri olan dile denir. Kullanılan dilin sözcüklerine farklı anlamlar yüklenerek oluşturulur. Argo adeta dil içinde başka bir dil gibidir. Kısacası:
- Genellikle örtük bir özellik taşır.
- Halk arasında "küfürlü ifadeler" olarak
bilinse de gerçekte öyle değildir.
- Argoda dil bilgisi kuralları olmaz.
- Argoda yabancı sözcük kullanımına çok fazla
başvurulur.
- Mübalağaya başvurmak, ölçüsüzlük argoda
vazgeçilmez kavramlardır.
- Herkesçe anlaşılmayan kavramlar kullanılır.
- Argoya, külhanbeyi dili, saçmalama ve reziller
dili olarak bakılmaktadır.
- Argomuz, eski İstanbul'un külhanbeyi geçinen
çevreleri ile tulumbacı takımının olduğu yerlerde gelişmiştir.
- Galata, Beyoğlu, Tophane semtlerinin eğlence
mekânlarında, göçmenlerde özellikle de Roman çingeneler arasında, futbol
ve yer altı dünyasında argolu konuşma üst seviyededir.
- Dilenci,
cinsellik, denizcilik, göçmen, yankesici, asker, kumar, şoför,
spor, öğrenci ve uyuşturucu argosu argonun başlıca çeşitlerini
oluşturur.
Çakmak: sınıfta kalmak
Torpil: sınıfta kalmak
Aynasız: polis
Papel: kâğıt para
Mektep çocuğu: acemi
Arakçı: hırsız
Bal kabağı: beyinsiz
Afi: gösteriş
Armut: aşırı aptal
Anzarot: rakı
Arakçı: hırsız
Aynalı: yakışıklı
Bilezik: kelepçe
Beleş: emeksiz
Bıçkın: kabadayı
Cartayı çekmek: vefat etmek
Bitirmiş: açıkgöz
Camekan: gözlük
Cavlamak: ölmek
Cins: tuhaf
Çarık: para cüzdanı
Çekmek: içki içmek
Çuvallamak: başarısız olmak
Dam: hapishane
Deli: cezaevi
Dükkân: kumarhane
Enayi: avanak
Fino: esrar
Gaga: ağız
Gazlamak: kaçmak
Gerzek: aptal
Gıcır: yeni, yepyeni
Gır gır geçmek: alaya almak
Gümlemek: sınıfta kalmak
Hanım evladı: piç
İmam kayığı: tabut
İşini görmek: öldürmek
Kafayı çekmek: şarap içmek
Kafes: hapishane
Kandil: çok sarhoş
Kelek: aptal
Kemik atmak: susturmak
Keş: aptal
Küp: sarhoş
Mangiz: para
Nanay: yok
Ot: esrar
Pestil: hasta
Ayrıca bakınız
çok yardımcı oldunuz tsk ederiz
YanıtlaSilRica ederim. Kolay gelsin.
Sil