Siyer

Siyer, "sire" ve "siret" sözcüklerinin çoğulu olarak kullanılır. Sözlükte "yol göstermek" anlamına gelir. Siyer, peygamberimizin (SAV) hayatını anlatmak amacıyla yazılan eserlerin ortak adıdır. Siyer türünde peygamberimizin dünyaya gelişi, peygamberliği, Miraç ve hicret olayları, yaptığı savaşlar ve gösterdiği mucizelerle ölümü anlatılır.

Siyer türü temelde Kur'an, hadis ve bunların yorumlanmasından beslenen bir türdür. Zamanla olağanüstü özellikler ön plana çıkınca menkıbevi özellikler kazanmıştır. 

İslam'ın ilk devirlerine ait hadis, eser, rivayet gibi sözlü anlatımların zaman içinde bir araya getirilmesi, düzenlenmesi ve tasnif edilmesi ile oluşturulan din alanı ile ilgili çalışma alanıdır.

Mesnevi şeklinde de yazılabilen siyer, Divan Edebiyatı'nda sadece din büyüklerinin değil hükümdar gibi önemli kişilerin hayat hikâyesi anlamlarında da kullanılır. Siyer anlatımında heyecanlı ve etkileyici bir dil egemendir.

Türk edebiyatında siyer türünün ilk örneğini Erzurumlu Mustafa Darir'in "Siretü'n Nebi" adlı eseri oluşturur. Eserde birçok şiir ve çeşitli kaynaklardan derlediği menkıbeler yer alır.

Veysi'nin "Siyer-i Veysi" eseri ise en ünlü siyer örneği olarak kabul edilir. 

Ayrıca bakınız


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder